Wstęp
W związku z ideą zwiększania komfortu podróżowania oraz podwyższania prędkości pociągów dalekobieżnych krajowych i międzynarodowych UIC postanowił wprowadzić nowy standard konstrukcyjny wagonów zdefiniowany w karcie UIC-567-2.

Uściślając - jest to standard wagonów typu Z o długości 26,4 m, rozgraniczając jednak je ze względu na rodzaj ogrzewania oraz prędkość konstrukcyjną. Typ Z1 obejmował wagony przystosowane do prędkości 200 km/h z fabrycznie zainstalowanym systemem klimatyzacji, typ Z2 zakładał prędkość 160 km/h nie wprowadzając przy tym obowiązku montowania klimatyzacji.

Pomysł powstania wagonów
Na podstawie projektu opracowanego przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu zakłady PaFaWag we Wrocławiu wyprodukowały w latach 1979-1980 dwa prototypowe wagony standardu Z2 oznaczone typem 127A oraz 127Aa. Były to pierwsze wagony spełniające wymogi karty UIC-567-2 wyprodukowane w naszym kraju.



Pomimo nowoczesnych rozwiązań zarówno w układzie biegowym (nowoczesne wózki 4Ang z hamulecem klockowym i elektromagnetycznym hamulcem szynowym) jak i w przestrzeni pasażerskiej (zastosowanie drzwi odskokowo-przesuwnych w wagonie 127Aa, przedziały sześciomiejscowe z indywidualnymi, regulowanymi siedzeniami) wagony pełne były błędów konstrukcyjnych i po ich próbnej eksploatacji nie zdecydowano się na kontynuowanie produkcji.

Charakterystyka wagonów
Wagony powstały w zgodzie ze typem Z – długość ze zderzakami wyniosła 26,4m. Masa wagonu to 39,5 t, jego dopuszczalne obciążenie wynosiło 10,56 ton.
Pudło wagonów stanowiła spawano-zgrzewana konstrukcja samonośna, która była o ponad 500 kg lżejsza od pudła wagonów typu Y, które były o prawie 2 metry krótsze od wagonów 127A i 127Aa.

W wagonie 127A zastosowano popularne już w starszych konstrukcjach drzwi skrzydłowo-łamane z opuszczaną osłoną wnęki stopnia. Zdecydowanym krokiem w rozwoju polskiego przemysłu wagonowego było zastosowanie prototypowego systemu drzwi odskokowo-przesuwnych (w wagonie 127Aa). Drzwi w obu typach wagonów otrzymały przewód centralnego ich zamykania oraz blokadę drzwi podczas biegu wagonu. Jak się okazało podczas próbnej eksploatacji wagonu, drzwi zastosowane w typie 127Aa wykazywały częstą awaryjność i ich konstrukcja była niedopracowana.

Nie zdecydowano się na montaż okien uchylnych w ¼ wysokości okna, zastosowano popularną konstrukcję okien z górną, opuszczaną do połowy wysokości okna częścią.

W wagonie zabudowano 11 sześciomiejscowych przedziałów pasażerskich oraz dwa przedziały sanitarne WC na obu końcach wagonu. W każdym przedziale zamontowano 6 indywidualnych , regulowanych siedzeń, nad każdym umieszczono lustro oraz lampkę. Ponadto na korytarzu zamontowano 9 uchylnych siedzisk, które złożone były ukryte w ścianie bocznej wagonu.
Innowacyjne było zamontowanie w wagonie 127Aa nad oknami półki bagażowej, która ciągnęła się przez całą długości korytarza bocznego wagonu.

Toalety wyposażono standardowo – muszla ustępowa oraz umywalka sterowana była pedałem, zastosowano otwarty obieg WC. W każdym przedziale sanitarnym znajdował się dozownik mydła, ręczników papierowych, lustro, wałek do papieru toaletowego oraz gniazdko elektryczne. Zaryglowanie drzwi przedziału sygnalizowane było włączeniem się lampki nad drzwiami wahadłowymi do przedsionka wagonu.

Podsumowanie
Wagony, pomimo, iż produkowane jako wagony klasy drugiej, zostały przez PKP zaewidencjonowane jako klasa pierwsza, takie też uzyskały symbole na pudle wagonu. Spowodowane to było głównie wyższym standardem niż w jeżdżących wtedy wagonach klasy pierwszej. Otrzymały malowanie oliwkowe z żółtym pasem nad linią okien. Oznaczono je jako Admnu.



Z powodu nienajlepszych wyników jazd próbnych produkcja zakończyła się na dwóch egzemplarzach prototypowych, które zostały przydzielone do lokomotywowni we Wrocławiu.
Wagon 127Aa skreślono prawdopodobnie w 1989 r., drugi wagon prototypowy był w ruchu do roku 1994 r. Wagon 127A jest własnością Instytutu Kolejnictwa i w 2007 r. Widziany był na terenie PESA Bydgoszcz, informacja ta jednak nie odnalazła potwierdzenia.

Fotografie odstawionego wagonu 127Aa można znaleźć pod adresami:
Zdjęcie nr 1
Zdjęcie nr 2

Źródła:
- „Trakcja i wagony”, nr 1/1982 „Nowoczesne wagony osobowe typu 127A dla ruchu międzynarodowego”
- Fotogaleria transportowa, TWB, zdjęcia i opis użytkownika Lukasy

Artykuł pochodzi z bloga mikrobart's blog.