flanker napisał(a):Gdyby tak było to straciłby autorytet, posłuch i szacunek i dałby sobie wejść na głowę.

Mikis napisał(a):Gdyby pan kapral nie jechał tak z panami szeregowymi, to panowie szeregowi pojechaliby z panem kapralem.

Cytat:Niejeden z nich potrafiłby lepiej odpowiedzieć, ale trzeba poznać swoje miejsce w szeregu.

Cytat:Jak ktoś za miękki, to droga wolna.

rustsaltz napisał(a):W szkole miałem nauczyciela, który używał innych metod niż darcie gumiora, a mimo to autorytet miał taki, że na jego lekcji nikt nie odważył się przeszkadzać. A jak trafił się taki, że do nas po chamsku, to my do niego po chamsku.

Maciej napisał(a):

stachu napisał(a):I ja modlę się codziennie, aby ZSW w jakiejś nowej formule przywrócić.

Mam wrażenie, że to symptom braku problemów w życiu...

mikrobart napisał(a):Jak na kolei teraz (a kilkanaście lat temu tym bardziej). I podczas tej służby nie odnotowałem w rozmowach z emerytowanymi kolejarzami, żeby dyżurni ruchu albo dyspozytorzy odnosili się do nich z "kur..." jako przecinkiem.

ET40 napisał(a):Po prostu ludzie są różni i wrzucanie normalnych, spokojnych i zdyscyplinowanych chłopaków do jednego wora z dzikusami i traktowanie ich zupełnie jednakowo jest nadużyciem.

Lubuszanin napisał(a):

ET40 napisał(a):Po prostu ludzie są różni i wrzucanie normalnych, spokojnych i zdyscyplinowanych chłopaków do jednego wora z dzikusami i traktowanie ich zupełnie jednakowo jest nadużyciem.

Reguły są jasne i proste.

Maciej napisał(a):Wybaczcie, że znów odkopuję temat, ale znalazłem taki filmik: http://www.youtube.com/watch?v=7V_ukTSeeNM
[…]
A jak wasze wrażenia?

Valcyte napisał(a):Dlatego jestem za przywróceniem służby zasadniczej i okresu 2 lat przynajmniej, myślę że dzięki temu pewien procent złodziejstwa i patologi młodych ludzi by zmalał.

rustsaltz napisał(a):Nikt (chyba) nie zwrócił uwagi na jedną, drobną kwestię: powołując kogoś do wojska straty ponosi gospodarka. Bo przez ten okres człowiek nie płaci podatków itd. Pracodawcy tracą, bo nie mają pracownika.

Cytat:Kiedy na miejsce przyjechał wezwany patrol straży miejskiej, zwierzę było już u kresu sił. - Pies był w strasznym stanie, miał drgawki - opowiada poruszona Kinga Żubrowska, jedna ze strażniczek.

Jeszcze wtedy była jednak szansa na jego uratowanie, bo przy samochodzie pojawił się jego właściciel, 77-letni Tadeusz K. Odmówił jednak wypuszczenia psa lub chociaż uchylenia szyby. - Zażądał podania podstawy prawnej. Był całkowicie obojętny na los zwierzęcia - dodaje Żubrowska.

Mężczyzna argumentował, że musiał zamknąć psa w środku, bo służy mu on jako alarm samochodowy i zabezpieczenie przed złodziejami. - Zaczął krzyczeć, że jest pułkownikiem rezerwy, samochód i pies należą do niego i może robić z nim, co chce - opowiada strażniczka.

Ustąpił dopiero wtedy, gdy strażniczki zagroziły, że wybiją w aucie szybę. Było już jednak za późno. Kiedy mężczyzna otworzył, oparta o drzwi głowa psa bezwładnie opadła. - Śpi - próbował przekonać strażniczki Tadeusz K., chociaż pies nie oddychał.

Cytat:ilu jeszcze znasz wojskowych, którzy nie są psychopatami, lub w jakiś sposób
przez wojsko skrzywieni?
ja znam ponad 20 osób po wojsku (jedni rezerwiści po służbie zasadniczej, inni
oficerowie) i każdy z nich jest w pewien sposób skrzywiony przez wojsko - jedni
mają zakodowane posłuszeństwo przywódcy, jest jeden totalny despota, a najwięcej
jest pospolitych chamów, którym wojsko podniosło samoocenę aprobując i
gloryfikując ich chamstwo i prostactwo.

taka jest prawda: żołnierze nie są od tego by wychowywać dzieci, ale od tego by
zabijać (min. dzieci) - normalny człowiek się do tego nie nadaje!

Cytat:77-letni

Cytat:Gdy w sieci pojawił się film przedstawiający falę w chińskiej armii, wszyscy byli głęboko poruszeni. Jednak bestialstwo żołnierzy z Chin przypomniało także najciemniejsze karty z historii Wojska Polskiego. – Ludzie płaczą dziś nad Chińczykami, a na tym filmiku nie zobaczyłem nic, czego bym nie przeżył sam – mówi nam ofiara fali w polskiej armii. – Przecież kotem nie było się przez całe życie. Dziewczyny płakały, jak chłopak na przepustkę przejeżdżał obity, ale potem pękały z dumy jak opowiadał, że rządzi na kompanii – stwierdza wojskowy emeryt. A jak w wojsku jest dziś?
(...)

Andrzej teraz pracuje w agencji ochrony jako specjalista od monitoringu. I żartuje, że tę pracę ma właśnie dzięki wojsku i fali. Andrzej wybrał taką pracę, bo agencja chętnie zatrudnia rencistów. A on od kilkunastu lat leczy się neurologicznie. – Wyszedłem z woja jako dwudziestoparolatek z drżeniem dłoni i nawracającymi niedowładami. Tak mi pomagali dorosnąć, że dostałem w skórę chyba trochę za mocno – stwierdza.

– Do niedawna Wojsko Polskie niczym nie różniło się od tych Chińczyków na nagraniu. Różnica taka, że wtedy nie było komórek i nikt nie miał jak tego nagrać – ocenia mój rozmówca. Andrzej wspomina, że jako kota stare wojsko "trenowało" go jeszcze wymyślniej niż robi się to dziś w Państwie Środka. – Ludzie płaczą, że tam kilku kolesi jednego chłopaka kopie po całym ciele. U nas ustawiali się pod ścianą na korytarzu i kazali czołgać się przez taki tunel kopniaków. Człowiek wyglądał jak bokser po walce. To tam straciłem dwa zęby i oberwałem w łeb tak, że wylądowałem w szpitalu na ponad miesiąc – opowiada.