Cytat:Ochronę wizerunku osoby fotografowanej reguluje Ustawa z dnia 4 lutego 1994r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (z późniejszymi zmianami i uwzględnieniem dyrektyw Wspólnot Europejskich)
Ustawodawca w art. 81 cytowanej ustawy, dokonał precyzyjnego ustalenia, na jakich zasadach można publikować wizerunek osoby fotografowanej.

Art. 81 ust. 1
Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie.

(...)

W jakich przypadkach nie jest nam potrzebne zezwolenie do rozpowszechniania wizerunku?
Mówi o tym art. 81 ust. 2.
Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku:
pkt. 1
osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych,

pkt. 2
osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.

MateuszG napisał(a):Witam wszystkich forumowiczów!

Jak wiecie hobby miłośnika kolei czy autobusów składa się z wielu elementów. Jednym z nich jest fotografowanie lokomotyw, składów, tramwajów, autobusów itd. Tu sprawa jest oczywista - nikt nie może nam tego zabronić w miejscu ogólnodostępnym. Jak jednak wygląda publikacja zdjęć, na których jest widoczna twarz maszynisty czy kierowcy?

Tet napisał(a):ścigać z urzędu a pozew cywilny to kłopot i koszta, na które może się zdecydować jedynie wybitnie uparta osoba i to dopiero w momencie kiedy upublicznisz zdjęcie. Chociaż i takie kuriozalne przypadki się zdarzają, tak jak to miało miejsce dwa lata temu

• 1. Część nowego taboru (np. 35WE, 27WE) ma przyciemniane szyby i/lub siedzisko maszynisty tak głęboko, że pod wieloma kątami jest on wręcz niewidoczny.
  
  2. Jeśli zdjęcie robione jest podczas postoju zawsze można poczekać, aż maszynista na chwilę odwróci się, wyjdzie z kabiny, zasłonią go słupek lub wycieraczki, wstanie sięgnąć po coś itd. itp.
  
  3. Osobiście wolę zdjęcia składów nie zasłoniętych pasażerami, więc próbuję fotografować w momencie wjazdu składu w perony/wyjazdu z peronu, albo tuż przed otwarciem drzwi/tuż po ich zamknięciu.
  
  4. Większość normalnych ludzi usuwa się nieco, gdy widzi, że chcę fotografować - choć przynajmniej dwa razy zdarzyły mi się osoby nastawione agresywnie (w tym raz młoda kobieta) z powodu samego faktu, że stoję tam z aparatem, mimo że w ich stronę nawet nie był on skierowany. Albo po prostu czekam kiedy przejdą.
  
  5. Aparat nie musi cały czas demonstracyjnie dyndać na szyi, stresując "potencjalnych modeli".
  
  6. Dla miłośników mocnych wrażeń istnieją opcje takie jak statyw + pilot, samowyzwalacz, strzał z biodra.
  
  7. Bardzo proste wyjście: fotografowanie z sąsiedniego peronu, wtedy mamy w kadrze mało wsiadających/wysiadających, a maksimum fotografowanego składu.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych napisał(a):2. Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku:

1) osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych;

2) osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.