15.12.2011, 10:40
Lokomotywa EU11 jest niewykorzystaną szansą na poważne zmiany taborowe na polskich szlakach kolejowych. I chociaż od rozpoczęcia ich stosunkowo krótkiej eksploatacji minęły już ponad 10 lat to swego rodzaju smutek pozostał do dzisiaj.
W 1996 roku Polskie Koleje Państwowe postanowiły ogłosić przetarg na dostawę ponad 40 lokomotyw, które docelowo miały zastąpić wysłużone lokomotywy głównie EU07 oraz EP09. Zwycięzcą przetargu okazała się firma Pafawag Wrocław (obecnie Bombardier), które zaproponowała budowę nowej lokomotywy, która jak się później okazało otrzymała oznaczenie EU11.
Lokomotywa mogła rozwijać prędkość do 220 km/h, a jej masa służbowa wynosiła niewiele ponad 80 ton. Trudno w tym momencie określić kiedy dokładnie po raz pierwszy lokomotywa wyjechała na polskie szlaki, tak czy inaczej jej eksploatacja zakończyła się na sieci PKP w 2003 roku. Niekiedy można znaleźć informację o początkowych trudnościach z szkoleniem maszynistów, ze względu na...nowoczesny system obsługi.
Historia może i krótka bo związana z problemami finansowymi przewoźnika. PKP wielokrotnie odraczało zapłatę za lokomotywy, a sprawę trafiła do sądu. W trakcie trwania już sprawy Ferrovie dello Stato (Włoskie Koleje Państwowe) zdecydowały się na zakup
lokomotyw. Tym samym wszystkie maszyny udały się na zachód od Polski, gdzie otrzymały oznaczenie E405
Lokomotywę najczęściej można było spotkać z pociągięm "Ślężak" (Zielona Góra - Kraków) czy "Mamry". Oprócz tego na kursowała także na trasach zastępując EP09. W trakcie krótkiej eksploatacji wszystkie modele zostały wyposażone w barwy narodowego przewoźnika.
Obecnie we Włoszech lokomotywa służy głównie do przewozów towarowych, choć zdarzają sie przypadki kursowania wraz z pociągi pasażerskimi. Wraz z przybyciem ich na zachód zmniejszono prędość konstrukcyjną do 140 km/h lub 200 km/h w zależności od rodzaju przewozu. Obecnie stacjonują one w trzech lokomotywowniach w Mediolanie, Weronie i Udine.
Warto zauważyć, że lokomotywa EU11 obsługuje obecnie górską trasę między Włochami a Austrię przez przełęcz Brenner leżącą w Alpach.
Dane techniczne:
Producent: Pafawag (Obecnie Bombardier)
Lata produkcji: 1998-2002
Masa: 82 t
Długość: 19400 mm
Szerokość: 2950 mm
Liczba silników: 4
Prędkość max: 220 km/h
Na podstawie kolejowego komisu, wikipedii oraz źródeł własnych opracował Jan Parszewski
W 1996 roku Polskie Koleje Państwowe postanowiły ogłosić przetarg na dostawę ponad 40 lokomotyw, które docelowo miały zastąpić wysłużone lokomotywy głównie EU07 oraz EP09. Zwycięzcą przetargu okazała się firma Pafawag Wrocław (obecnie Bombardier), które zaproponowała budowę nowej lokomotywy, która jak się później okazało otrzymała oznaczenie EU11.
Lokomotywa mogła rozwijać prędkość do 220 km/h, a jej masa służbowa wynosiła niewiele ponad 80 ton. Trudno w tym momencie określić kiedy dokładnie po raz pierwszy lokomotywa wyjechała na polskie szlaki, tak czy inaczej jej eksploatacja zakończyła się na sieci PKP w 2003 roku. Niekiedy można znaleźć informację o początkowych trudnościach z szkoleniem maszynistów, ze względu na...nowoczesny system obsługi.
Historia może i krótka bo związana z problemami finansowymi przewoźnika. PKP wielokrotnie odraczało zapłatę za lokomotywy, a sprawę trafiła do sądu. W trakcie trwania już sprawy Ferrovie dello Stato (Włoskie Koleje Państwowe) zdecydowały się na zakup
lokomotyw. Tym samym wszystkie maszyny udały się na zachód od Polski, gdzie otrzymały oznaczenie E405
Lokomotywę najczęściej można było spotkać z pociągięm "Ślężak" (Zielona Góra - Kraków) czy "Mamry". Oprócz tego na kursowała także na trasach zastępując EP09. W trakcie krótkiej eksploatacji wszystkie modele zostały wyposażone w barwy narodowego przewoźnika.
Obecnie we Włoszech lokomotywa służy głównie do przewozów towarowych, choć zdarzają sie przypadki kursowania wraz z pociągi pasażerskimi. Wraz z przybyciem ich na zachód zmniejszono prędość konstrukcyjną do 140 km/h lub 200 km/h w zależności od rodzaju przewozu. Obecnie stacjonują one w trzech lokomotywowniach w Mediolanie, Weronie i Udine.
Warto zauważyć, że lokomotywa EU11 obsługuje obecnie górską trasę między Włochami a Austrię przez przełęcz Brenner leżącą w Alpach.
Dane techniczne:
Producent: Pafawag (Obecnie Bombardier)
Lata produkcji: 1998-2002
Masa: 82 t
Długość: 19400 mm
Szerokość: 2950 mm
Liczba silników: 4
Prędkość max: 220 km/h
Na podstawie kolejowego komisu, wikipedii oraz źródeł własnych opracował Jan Parszewski