11.02.2012, 17:00
Kozioł oporowy stanowi zazwyczaj zakończenie toru, skutecznie uniemożliwiając wyjechanie z niego. Obecnie na polskiej sieci kolejowej możemy spotkać:
- Kozioł oporowy stały
- kozioł oporowy betonowy
- kozioł oporowy samohamujący
W Polsce najczęściej używa się kozła stałego, który jest w całości wykonany z szyn, które są odpowiednio wygięte na tzw. "kozie rogi". W przypadku tego rodzaju, przepisy nakazują zasypanie szyn źwirkową nasypką na odległość 30 metrów od kozła, gdzie ilość metrów jest znacznie większa dla toru, który prowadzi w kierunku rzeki, urwiska lub innej trwałej przeszkody.
Kozły betonowe oraz samohamujące są zazwyczaj budowane tam, gdzie istnieje uzasadniona potrzeba maksymalnego wykorzystania toru, czyli na większej ilości polskich dworców.
Obecnie kozły oporowe można spotkać głównie na bocznicach czy torach ładownii.
Na podstawie wikipedii oraz kolejowego komisu opracował Jan Parszewski
- Kozioł oporowy stały
- kozioł oporowy betonowy
- kozioł oporowy samohamujący
W Polsce najczęściej używa się kozła stałego, który jest w całości wykonany z szyn, które są odpowiednio wygięte na tzw. "kozie rogi". W przypadku tego rodzaju, przepisy nakazują zasypanie szyn źwirkową nasypką na odległość 30 metrów od kozła, gdzie ilość metrów jest znacznie większa dla toru, który prowadzi w kierunku rzeki, urwiska lub innej trwałej przeszkody.
Kozły betonowe oraz samohamujące są zazwyczaj budowane tam, gdzie istnieje uzasadniona potrzeba maksymalnego wykorzystania toru, czyli na większej ilości polskich dworców.
Obecnie kozły oporowe można spotkać głównie na bocznicach czy torach ładownii.
Na podstawie wikipedii oraz kolejowego komisu opracował Jan Parszewski