01.02.2012, 22:24
Już w 1835 roku powoli rozpoczęto dyskusje na temat połączenia Szczecina, a w późniejszym okresie dalszych zakątków Pomorza Zachodniego transportem kolejowym. Rok później powstał Komitet Budowy Kolei Berlińsko - Szczecińskiej, jednak dopiero osiem lat później - 16 sierpnia 1843 na perony ówczesnego dworca berlińskiego w Szczecinie zawitał pierwszy pociąg. Będąc w tym temacie warto wspomnieć o ówczesnym dworcu szczecińskim w Berlinie - obecnie jest to dworzec Północny.
Niewiele po ukończeniu prac przy budowie wspomnianej wyżej linii, rozpoczął się okres intensywnych prac przy rozbudowie sieci kolejowej na terenach Pomorza Zachodniego. W 1845 roku powstał komitet mający na celu doprowadzenie linii do samego Poznania, a niewiele przed ogłoszeniem informacji ówcześni mieszkańcy mogli dowiedzieć się o zawiązaniu Komitetu Budowy Kolei Szczecińsko - Stargardzkiej.
Szybkie wykonanie prac spowodowało, że do Stargardu Szczecińskiego transport kolejowy dotarł 1 maja 1846 roku, natomiast pociągi ze Szczecina do Poznania rozpoczęły kursowanie 9 sierpnia 1848 roku.
Według ówczesnych rozkładów niemieckich pociągiem ze stolicy Pomorza Zachodniego do stolicy Wielkopolski mogliśmy dojechać pociągiem w 6,5 godziny. Zupełnie innaczej wyglądała sytuacja z pociągami, które kursowały nocą - te ze względu na długi postój w Dobiegniewie (obecne woj. Lubuskie) jechały ponad 16 godzin.
W późniejszym okresie zapadło wiele decyzji mających wpływ na rozwój sieci kolejowej w północno - zachodniej części naszego kraju. Modernizacja obecnego dworca głównego w Szczecinie, uruchomienie nowych połączeń kolejowych ze Śląskiem czy wreszcie w 1881 roku powołanie Szczecińskiej Królewskiej Dyrekcji Kolejowej spowodowało rozwój głównych miast Pomorza Zachodniego. Jednak dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej wspomniana wyżej sieć kolejowa znalazła się pod polską administracją, gdzie została wcielona do jednego z dziesięciu okręgów kolejowych.
Na podstawie kolejowego komisu oraz źródeł własnych opracował Jan Parszewski
Niewiele po ukończeniu prac przy budowie wspomnianej wyżej linii, rozpoczął się okres intensywnych prac przy rozbudowie sieci kolejowej na terenach Pomorza Zachodniego. W 1845 roku powstał komitet mający na celu doprowadzenie linii do samego Poznania, a niewiele przed ogłoszeniem informacji ówcześni mieszkańcy mogli dowiedzieć się o zawiązaniu Komitetu Budowy Kolei Szczecińsko - Stargardzkiej.
Szybkie wykonanie prac spowodowało, że do Stargardu Szczecińskiego transport kolejowy dotarł 1 maja 1846 roku, natomiast pociągi ze Szczecina do Poznania rozpoczęły kursowanie 9 sierpnia 1848 roku.
Według ówczesnych rozkładów niemieckich pociągiem ze stolicy Pomorza Zachodniego do stolicy Wielkopolski mogliśmy dojechać pociągiem w 6,5 godziny. Zupełnie innaczej wyglądała sytuacja z pociągami, które kursowały nocą - te ze względu na długi postój w Dobiegniewie (obecne woj. Lubuskie) jechały ponad 16 godzin.
W późniejszym okresie zapadło wiele decyzji mających wpływ na rozwój sieci kolejowej w północno - zachodniej części naszego kraju. Modernizacja obecnego dworca głównego w Szczecinie, uruchomienie nowych połączeń kolejowych ze Śląskiem czy wreszcie w 1881 roku powołanie Szczecińskiej Królewskiej Dyrekcji Kolejowej spowodowało rozwój głównych miast Pomorza Zachodniego. Jednak dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej wspomniana wyżej sieć kolejowa znalazła się pod polską administracją, gdzie została wcielona do jednego z dziesięciu okręgów kolejowych.
Na podstawie kolejowego komisu oraz źródeł własnych opracował Jan Parszewski