Oznaczenia typu pojazdu

[Poznanski_mech]

Pojazdy szynowe, zaprojektowane i produkowane w Polsce oznakowane są symbolem typu, który stosowany jest w dokumentacji konstruktywnej, niezależnie od znaku serii nadawanego przez użytkownika taboru. Obecnie stosowane reguły oznaczenia typu, obowiązujące zasadniczo od 1963 roku ustala norma nr ZN-02/PKP-3500-16. Znak typu składa się z trzy cyfrowego numeru i symbolu literowego, które określają:

218 Mc

Numer kolejny projektu konstrukcji, w którym pierwsza cyfra oznacza:
Dla lokomotyw:

Dla wagonów i zespołów trakcyjnych:

1 - pasażerska

1 - dalekobieżny

2 - towarowa

2 - lokalny

3 - uniwersalna

3 - podmiejski

4 - manewrowa/przemysłowa

4 - wagon doczepny

Dwie następne cyfry określają kolejność opracowania projektu

Rodzaj pojazdu trakcyjnego:
D - lokomotywa spalinowa
E - lokomotywa elektryczna
B - wagon EZT
M - wagon spalinowego zespołu trakcyjnego lub autobus szynowy

Odmiana konstrukcyjna typu podstawowego:
Wyróżnik w postaci małych liter alfabetu(a,b,c, ...)stosowany dla oznaczenia kolejowych odmian taboru kolejowego

Przed ustanowieniem opisanej normy znak cyfrowy nie uwzględniał przeznaczenia eksploatacyjnego pojazdu, a numery nadawano od 1 wzwyż (np. 1E, 2E, 3E). Odmiany konstrukcyjne wyróżniano cyframi (3E/1)

Określenie przeznaczenia eksploatacyjnego w oznaczeniu typu nie jest związane z określeniem rodzaju pojazdu zawartym w znaku serii nadawanym przez zarząd kolejowy:
np.: 302D(seria SP47), 303D(seria SU46)

Norma przewiduje również oddzielne znakowanie zespołów trakcyjnych; w oznaczeniu typu liczba określa kolejność opracowania projektu, natomiast symbol literowy - rodzaj zespołu (WE - wieloczłon elektryczny). Było ono stosowane równocześnie z oznakowaniem typu poszczególnych wagonów zespołu; np.: 14WE - zespół trakcyjny,
309B - wagon silnikowy,
409B - wagon doczepny