Made in Russia

[RomekL]

Była mowa o elektrowozie WŁ15 (po rosyjsku: ВЛ15) - według
http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AD%D0% ... 92%D0%9B15
(artykuł w Wikipedii oparty na М. Ф. Кужим, Н. В. Савичев. Электровоз ВЛ15. Справочник для локомотивных и ремонтных бригад. — СПб.: «Астерион», 2002)
-dwuczłon dwunastoosiowy: 2xBoBoBo, na porąd stały 3000 V, budowany w latach 1984-91 w Nowoczerkassku i Tbilisi. Moc 8400 kW na haku (trwała moc silników 12750 kW), prędkość konstrukcyjna 100 km/h, masa 300 ton.
Zbudowano w sumie 100 sztuk, w tym 6 szt. wersja WŁ15s (możliwość trakcji wielokrotnej) i 4 szt. wersja WŁ15a (w odróżnieniu od wersji podstawowej, brak możliwości rekuperacji, czyli hamowania przez przełączenie silników w tryb pracy prądnicowy ze zwrotem wytworzonej energii do sieci).
Możliwość pracy wielokrotnej mnie dziwi - już zasilenie jednego WŁ15 napięciem 3000 V to niezłe wyzwanie dla sieci trakcyjnej i podstacji (prąd ok. 4000 A!), a co dopiero dwóch takich kolosów. No i druga sprawa - dwa WŁ15t mogłyby teoretycznie pociągnąć brutto koło 12000 ton - nie wiem, czy wytrzymałość sprzęgów SA3 na tyle pozwala.... a już nie sądzę, by jakiekolwiek tory stacyjne zmieściły taki skład. Podejrzewam, że wersja WŁ15s powstała dla zaspokojenia czyjejś ambicji.

[Obleśny Szczur]

Chyba nie ma to sensu, SA-3 teoretycznie projektowany by³ do 6000t, na LKAB sk³ady z rud± ¿elaza maj± po 8000t i tam te¿ u¿ywa siê SA-3, ale chyba w jakiej¶ zmodyfikowanej wersji. W³a¶ciwie to tylko amerykañskie sprzêgi by³yby w stanie wytrzymaæ dwie W£15 (a nawet cztery).
Byæ mo¿e kto¶ mia³ jakie¶ plany wprowadzenia kilku zwartych wahade³ z "czym¶ ciê¿kim" i z tego powodu dodano tak± opcjê.

[MichałŁ]

A czy aby na pewno SA-3 jest słabszy od sprzęgu z USA ?
Co to znaczy że sprzęg był projektowany na 6000T ? Ja myślałem że sprzęgi projektuje się na przenoszenie jakiś sił pociągowych. Zresztą kiedyś myślałem że na zwykłym sprzęgu można prowadzić pociągi o masie do 3800T a teraz FPL ciąga po 4500T
Co do tego sterowania wielokrotnego to Ruskie mieli dużo pomysłów które były przerostem formy nad treścią. Wyprodukowali tylko 4 sztuki wie to może tylko jakieś próby były.
Według mojego źródła http://scado.narod.ru/catalog3/r_e_vl15.htm zbudowano łącznie tylko 50 sztuk woła15. A i istnieje także wersja na napięcie 25kV AC 50hz WŁ85

[Obleśny Szczur]

Co to znaczy ¿e sprzêg by³ projektowany na 6000T

To znaczy, ¿e jego konstruktor tak obliczy³ jego wytrzyma³o¶æ przyjmuj±c jakie¶ tam wspó³czynniki bezpieczeñstwa, ¿e w normalnych warunkach i normalnej pracy nie powinno siê przekraczaæ masy poci±gu równej 6000 ton. Przecie¿ tak samo jest z ka¿d± inn± maszyn±/urz±dzeniem, danych znamionowych nie podaje siê dla ¶wiêtego spokoju ani dla zabawy.

[MichałŁ]

Ja Cię rozumiem ale ja nigdy jeszcze nie spotkałem opisu że SA-3 jest przeznaczony do składów do 6000T brutto (jak masz takie dane to chętnie bym je zobaczył).
We wszystkich opisach SA-3 jakie znam mogę przeczytać że sprzęg ma wytrzymałość 200T siły statycznej czyli 2MN, na rozrywanie np tu http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0% ... A1%D0%90-3 . I moim zdaniem nie można tego wiązać z masą tak sztywno bo przecież inne siły będą podczas jazdy na równym prostym torze inne na krętych torach w górach inne kiedy wagony będą miały większe opory toczenia, rozłożenie masy w składzie

[Obleśny Szczur]

Gdyby nie da³oby siê powi±zaæ masy poci±gu z wytrzyma³o¶ci± sprzêgu to w jaki sposób chcia³by¶ wyznaczyæ jego wytrzyma³o¶æ? Na oko czy metod± prób i b³êdów? Zwróci³e¶ fakt na ró¿ne opory ruchu zale¿nie od profilu linii - i dobrze bo przecie¿ nie od dzi¶ wiadomo, ¿e pod górkê siê ciê¿kiego sk³adu nie wci±gnie, podobnie jak l¿ejszy sk³ad mo¿na po p³askim poci±gn±æ z wiêksz± prêdko¶ci±.
Moje dane pochodz± z tego samego ¼ród³a co Twoje, tylko ¿e z wersji angielskiej bo rosyjskiego nie znam :-P
A wszystko to da siê obliczyæ, je¶li bardzo chcesz mogê to zrobiæ.

[przem710]

... Podejrzewam, że wersja WŁ15s powstała dla zaspokojenia czyjejś ambicji.

Raczej zdobycia doświadczenia, i wiedzy.

[MichałŁ]

Gdyby nie dałoby się powiązać masy pociągu z wytrzymałością sprzęgu to w jaki sposób chciałbyś wyznaczyć jego wytrzymałość?

Prasą hydrauliczną np. A po drugie jak chcesz rozerwać sprzęg o wytrzymałości 200T lokomotywa o sile pociągowej 90T ? Do tego były by potrzebne jakieś obciążenia udarowe (szarpnięcia).
I jeszcze jedno ja rozumiem że siły działające w składzie zależą też od jego masy. Ty piszesz że SA-3 wytrzyma skład o masie 6000T. A ja mam pytanie Czy to są obliczenia dal najbardziej korzystnych czy niekorzystnych warunków ?

[RomekL]

Według informacji z Wikipedii sprzęg SA3 ma wytrzymać siłę 200 T (czyli 1960 kN).
Tymczasem znalazłem siły ciągu:
-dla trójsekcyjnego spalinowozu 3ТЭ10 (podstawowa seria w ruchu towarowym na BAM) - 74,88 T przy 26 km/h (dane: http://scado.narod.ru/catalog2/r_t_3tae10.htm, szczegółowsze: http://scado.narod.ru/th/th_t_3tae10.htm)
-dla czterosekcyjnego 4ТЭ130 (jeden prototyp z 1982 r.) -104 T przy 24 km/h (ogólne dane wziąłem z adresu http://scado.narod.ru/catalog2/r_t_4tae130.htm
szczegóły http://scado.narod.ru/th/th_t_4tae130.htm). Ten lok ma układ osi 4xCoCo, w każdej sekcji silnik typu 5-5Д49 o mocy 3000 KM (tj. 2206 kW).
Na forum rosyjskich kolejarzy http://railway.kanaries.ru/lofiversion/ ... t2884.html
znalazłem info, że trójczłon 3ТЭ10 ma dopuszczalne brutto 4900 t (przynajmniej na odcinku trakcyjnym Szywiery - Kuanda - BAM zaraz na wschód od mostu na rzece Witim, zapraszam do schematycznej mapki : http://bam.railways.ru/map_1.html ). Sądzę, że tam są spadki do 10 promil.
Na bardziej stromej trasie (tunel Kuzniecowski, odcinek Oune - Wysokogornaja) jest brutto ograniczone do 4500 t, w dodatku dają drugiego 3ТЭ10 na popychu.

[MichałŁ]

Gdyby ktoś chciał sobie zobaczyć jak wygląda prowadzenie takiego gruzawego pojezda to polecam
http://www.youtube.com/user/GEKAKEV#g/u
Nie wiem czy przypadkiem to nie te miejsca , o których mówił RomekL

EDIT (Po przemyśleniu )
W teorii ( przy dobrym współczynniku tarcia szyn) maksymalna siła pociągowa jednej sekcji TE10M może dojść w okolice 400kN (RomekL podaje wartości dla pracy ciągłej) więc wtedy wystarczą 4 sekcje TE10M żeby zbliżyć się w okolice maksymalnej wytrzymałości SA-3

[RomekL]

MichałŁ, święta racja.
Filmik http://www.youtube.com/user/GEKAKEV#p/u/13/YBzHHgwHcAU
ma bardzo dobry opis jakoś w piątej sekundzie, jest tam mowa o tym, że kręcono go w pobliżu stacji Юктали (Juktali), leżącej według http://www.uktali.narod.ru/ 354 km na północny zachód od Tyndy. czyli jest to stacja na BAM, i to w miejscu, gdzie BAM najbardziej zbliża się do kolei transsyberyjskiej.
Inny lok, nowocześniejszy 2ТЭ70 mamy na trasie Uład Ude - Nauszki (czyli odgałęzieniu Transsibu do granicy z Mongolią) na filmiku
http://www.youtube.com/user/GEKAKEV#p/u/4/_EsNcgGfUHg
Jest to dwuczłon 2xCoCo (bazujący konstrukcyjnie na ТЭП70), Vmax 110 km/h, dwa silniki po 3000 kW (4080 KM), przekładnia AC/DC, siła uciągu trwała 31 T (304 kN), dopuszczalne brutto składu 6000 ton.
Dane techniczne wg producenta:
http://www.kolomnadiesel.com/production ... ttributes/
Co ciekawe, ten lok ma odsprężynowane silniki trakcyjne - tłumaczę to konstrukcyjnym pochodzeniem od pasażera.

[MichałŁ]

Świetne linki dajesz tutaj RomekL. A najlepsze jest to:
http://www.kolomnadiesel.com/production ... struction/
Dwubiegowa przekładnia z rewersem która umożliwia połączenie dwóch silników D49 czyli gdybyśmy połączyli dwa najmocniejsze 16 cylindrowe D49 to mamy agregat o mocy 12000KM.

A teraz może żeby było ciekawie pytanie zagadka.
Jaki agregat montuje się w naszych ST44-12xx ? odpowiedź znajdziesz tutaj
http://www.kolomnadiesel.com/production ... behaviour/

[RomekL]

Technika Transportu Szynowego podaje, że do ST44-12xx montuje się silniki 12ЧН26/26 (czytaj: 12CzN26/26). Ze strony Zakładów w Kołomnie :
http://www.kolomnadiesel.com/production ... behaviour/ wynika, że w/w typ ma różne wersje pochodne. Wydaje mi się, że do ST44 wybrano agregat 5-26ДГ-01 (moc 1470 kW czyli 2000 KM, przy 750 obr./min. - jak w pierwotnym 14Д40... ale mogę się mylić.
A propos: Wbicie w google zapytania o 14Д40 daje rozliczne oferty sprzedaży części do tych dwusuwowych silników.

[MichałŁ]

Masz rację Romku akurat u nas jest 5-26DG-02 http://intl.parovoz.com/gallery/20081230_156612.jpg ale to według taj tabelki to samo (pewnie jakieś szczegóły w budowie)
Właśnie na podstawie tej zagadki chciałbym pokazać że nazywanie silnika ST44-12XX 12CzN26/26 jest lekko błędne gdyż to oznaczenie to określenie układu silnika Według rosyjskiej normy GOST, gdzie 12 oznacza ilość cylindrów , Cz czterosuwowy , N doładowany, 26 średnica tłoka w cm, 26 to skok tłoka w cm . Więc te oznaczenie nie określa dokładnie typu silnika bo ja widać 12CzN26/26 jest 16 rodzai różniących się mocą i obrotami.
Tak jeszcze dla przykładu
14D40 ma oznaczenie 12DN23/30
PD1M 6CzN31,8/33,0
1D12-400 (400 konna wersja silnka z SM30) 12Cz15/18

[RomekL]

Czyli oznaczenia silników kolejowych wg normy ГОСТ (GOST) to jest swego rodzaju odpowiednik oznaczen serii taboru w systemie UIC lub straym czechosłowackim.
Z oznaczenai serii wg UIC odczytamy najwyżej, zę mamy spalinowóz pasażerski o mocy rzędu 1 do 2 MW, ale nie dowiemy się nic o jego kostrukcji.
Już lepszy był -sorry za off top - SMR (system maszyn rolniczych). Przykładowo narzędzia i maszyny do uprawy roli miały kody na literę U. Pługi i pługofrezarki miały kategorię U0. Pługi dwuskibowe -podkategorie U02. A pług dwuskibowy zawieszany typu Dzięcioł mial oznaczenie U021 (pierwszy z podkategorii U02 wpisany do SMR). Pług dzięcioł z rozdzielaczami skiby - to była odmiana U021/1.

Jak już wspomniano na tym forum, sprzęgi automatyczne SA-3 mają zastosowanie na LKAB.
Luossavaara-Kiirunavaara Aktiebolag to spółka akcyjna wydobywająca rudę żelaza (magnetyt) w Kirunie i Malmberget; przy okazji spółka ta wozi własnym taborem rudę do portów Narvik i Luleå. Polecam artykuł na temat tej linii i jej taboru - w Świecie Kolei nr 3/2011 ukazało się dookonane przez Michała Jerczyńskiego tłumaczenie artykułu pt. Ein neues Gesicht für die Erzbahn Luleå - Kiruna - Narvik (autor Dominik Flury, oryginał ukazał sie w Eisebahn Amatuer 11/2010).

//edit by Obleśny Szczur
Posty scaliłem.
Obecnie większość składów LKAB jest prowadzona elektrowozami Co'Co'+Co'Co' produkcji Adtranz , typu Traxx H80AC; LKAB oznacza się seria IORE (skrót od iron ore - po angielsku ruda żelaza), oraz numerami inwentarzowymi od 101-102 do 117-118 (dla maszyn z lat 2000-2004) oraz od 119-120 do 125-126 (maszyny zamówione w 2007 r., ostatnia dostarczona 19. sierpnia 2010 r.). Dla jasności -podobnie jak to się robi np. w Czechach i na Słowacji, osobny numer inwentarzowy ma każdy człon (podczas gdy w Polsce i w byłym ZSRR lokomotywa członowa ma jeden numer inwentarzowy, a poszczególne człony oznacza sie literami). Oznaczenia UIC loków IORE (a raczej ich członów) są od 91 74 0000 101 do 91 74 0000126, S-MTAB.
Masa służbowa loka jest 360 t z balastem (bez balastu by było 300 t), długość 45,8 m, moc ciągła 10800 kW, siła pociągowa ciągła 1200 kN (122,3 T), chwilowa 1400 kN (142,7 T). siła hamowania elektrodynamicznego 750 kN. Na wzniesieniu 11 promil lok może ruszyć z bruttem 8160 t.
Od grudnia 2010 r. zasadniczo zestawia się składy z rudą brutto 8520 t.