Synchroniczna prądnica główna zasila TAKŻE asynchroniczne silniki krótkozwarte АДКЗ [ADKZ] napędzające wentylatory chłodzenia wyposażenia, tj. 2 wentylatory promieniowe chłodzenia silników trakcyjnych (dla przedniego i tylnego wózka sekcji), i po jednej sztuce w sekcji- wentylator promieniowy chłodzenia prostownika, oraz osiowe wentylatory chłodzenia prądnicy trakcyjnej oraz chłodnicy silnika spalinowego.
Nad prądnicą trakcyjną ГС-501A zabudowane są: jednofazowa wzbudnica synchroniczna ВС-650 (WS-650) i komutatorowy prądnicorozrusznik ПСГ (PSG). Prądnicorozrusznik ПСГ służy do rozruchu silnika spalinowego, a po jego rozruchu jest źródłem prądu stałego o napięciu 110 V do ładowania baterii akumulatorów, zasilania obwodów oświetlenia i sterowania, oraz zasilania komutatorowych silników prądu stałego, napędzających:
-sprężarkę powietrza КТ-6Эл [KT-6Eł], napędzaną poprzez reduktor
-wentylator osiowy wentylacji wyciagowej pudła lokomotywy
-zębatą pompę paliwową (podającą)
-zębatą pompę oleju, wytwarzająca ciśnienie w systemie smarowania silnika spalinowego przed jego rozruchem
-dmuchawę w układzie ogrzewania kabiny
Pudło lokomotywy jest wykonane na ostoi (ramie głównej nośnej). Dach pudła jest wykonany jako pięć sekcji demontowalnych każda z osobna -dla ułatwienia montażu i demontażu wyposażenia - z tego trzy sekcje mają wbudowane filtry powietrza (domyślam się, że są to proste siatki filtrujące
do chłodzenia prądnicy trakcyjnej, prostownika i silników trakcyjnych. Instalacja elektryczna posiada szybkozłącza umożliwiające szybki demontaż dowolnej sekcji dachu lub pasa wzmacniającego pudło. Tłumik wydechu spalin jest podwieszony do jednej z sekcji dachu.
Filtry powietrza dla silnika spalinowego są siatkowe, mokre - górna część siatki pracuje przepuszczjąc powietrze, dolna pozostaje zanurzona w oleju. Obrót siatek jest automatyczny, przy każdym włączeniu sprężarki powietrza (?) napęd elektropneumatyczny obraca siatki o kąt 45°
Charakterystyka techniczna według Wikipedii:
-przeznaczenie - przewozy towarowe
-układ osi 3 * CoCo
-szerokość toru 1520 mm
-moc - trzy silniki po 2650 kW (tj. po 3604 KM)
-masa służbowa - 139 t/sekcję
-nacisk osi 227 kN (23,17 T)
-prędkość konstrukcyjna 100 km/h
-prędkość transportowa (tj. na zimno) 120 km/h
-minimalny promień toru 125 m
-średnica kół na okręgu tocznym w połowie resursu (czyli zużytych w 50%) 1050 mm
-siła uciągu długotrwałego 3 * 323,62 kN (3 * 33 T) przy 24 km/h
-długość w osiach sprzęgów automatycznych 3 * 18700 mm
-szerokość 3080 mm
-wysokość nad główką szyny 5254 mm
-Zapasy:
-paliwo 7000 kg / sekcję
-piasek 1160 kg / sekcję
-woda 1250 kg / sekcję
-olej silnikowy 1000 kg / sekcję
18. lutego 2013 r. internetowa gazeta OstroV donosiła, że w lutym 2013 miał być w zakłądach ługańskich zbudowany pierwszy spalinowóz 3ТЭ116У :
http://www.ostro.org/luga...cs/news/414933/
Z tego artykułu wynika też, że RŻD zamawia dwusekcyjne 2ТЭ116У także np. z silnikami spalinowymi MTU (wtedy oznaczone 2ТЭ116УР), lub z wyposażeniem elektrycznym General Electric (oznaczenie 2ТЭ116УД) - przy czym loki z dodatkowymi indeksami mają w serii wspólną numerację ze wszystkimi 2ТЭ116.
Wracając do naszych baranów - wykaz fabrycznych trójczłonów 3ТЭ116У na dzień 10. lipca 2014 r. według
http://trainpix.org/ :
№ Дорога (dyrekcja okręgowa RŻD) Депо (lokomotywownia)
3ТЭ116У-001 Приволжская железная дорога ТЧЭ-4 имени Максима Горького
3ТЭ116У-001 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-002 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-003 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-004 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-005 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-006 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-007 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-008 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-009 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-010 Северо-Кавказская железная дорога ТЧЭ-12 Краснодар
3ТЭ116У-011 Юго-Восточная железная дорога ТЧЭ-14 Елец-Северный
3ТЭ116У-012 Юго-Восточная железная дорога ТЧЭ-14 Елец-Северный
3ТЭ116У-013 Юго-Восточная железная дорога ТЧЭ-14 Елец-Северный
3ТЭ116У-014 Юго-Восточная железная дорога ТЧЭ-14 Елец-Северный
Reasumując po polsku: lok 3ТЭ116У-001 od listopada 2013 jest przydzielony do Kolei Nadwołżanskich (Priwołżskaja żelieznaja doroga), do TCzE-4 (lokomotywowni remontowej -jak wynika z
http://trainclub.ru/forum/index.php?topic=256.0 skrót ТЧ czyli TCz oznacza lokomotywownię eksploatacyjną, a ТЧэ tj. TCze - lokomotywownię remontową, czyli po naszemu coś jakby MD razem z ZNTK
) im. Maksima Gorkiego w Wołgogradzie, wcześniej miał przydział do Krasnodaru, przy czym we wrześniu 2013 brał udział w prezentacjach w czasie jazdy na ЭК ВНИИЖТ (Щербинка), czyli w Szczerbince na linii dośiwdczalnej (rosyjski odpowiednik naszego Węglewa koło Żmigrodu) - tu mamy fotki tego loka:
http://trainpix.org/vehicle.php?vid=77569.
Loki od nr 002 do 010 włącznie są przydzielone do Kolei Północnokaukaskiej [Siewierokawkazskaja żelieznaja doroga], do lokomotywowni TCzE-12 Krasnodar (ale np. nr 003 był z fabryki dostarczony do depo im. M. Gorkiego skąd bez wpisu na inwentarz odesłano go do Krasnodaru:
http://trainpix.org/vehicle.php?vid=78444)
Nr 002 został wyprodukowany w listopadzie 2013, 003 w grudniu 2013, nr 004 i dalsze już wyprodukowano w roku 2014.
Numery od 011 do 014 są na stanie Kolei Południowowschodniej (Jugo-wostocznaja żelieznaja doroga) w lokomotywowni remontowej Jelec Północny (dosłownie Jeliec siewiernyj), z tym , że tylko nr 011 wyprodukowany w maju 2014 już normalnie pracuje, a nry 012, 013 i 014 mają na dziś status "Nowy - nie było go w planowej służbie".
Opis powyższego spalinowozu zamieściłem przed chwila w dziale Encyklopedia:
http://www.forumkolejowe.pl/6360.htm#110233
