maly97 napisał(a):Wie ktoś czy SP42-260 jest jeszcze jeżdżący?
Z tego co się orientuję i pamiętam to po Paradzie ta łajka jeszcze śmigała. Niestety nie udało mi się sprawdzić czy kociołek jest w maszynowni, czy też został wymontowany. Podejrzewam, że w dalszym ciągu jest w użytku.
[ Dodano: 2012-08-15, 19:51 ]
pospieszny napisał(a):MichałŁ napisał(a):A ja zawsze myślałem że to jest kocioł przepływowy
Dokładnie , taki był - kotłem przepływowym.
Parę uzyskiwało się przez przepływ wody przez wężownicę.
Jak wszystkie urządzenia ciśnieniowe podlegał pod nadzór i dopuszczenie UDT.
Kolega pospieszny ma rację, że to kocioł przepływowy. To teraz dam taki opis ogólny tego kotła. Oto on:
Kocioł parowy produkcji krajowej (BZPT) typu WB5 jest to nowoczesny kocioł wodno-rurowy o ciągłym jednorazowym i przymusowym przepływie wody pobieranej z głównego zbiornika lokomotywy. Wytwarzana para jest nasycona o stopniu suchości x = 0.98 i ciśnieniu 300~600 kPa (3~6 kG/cm2), zależnie od nastawienia. Znamionowa wydajność parowa kotła -- 500 kg/h, maksymalna -- 550 kg/h.
W stosunku do wody zasilającej wyparowanie wody w kotle wynosi około 85%. Pozostała nieodparowana część wody zabiera ze sobą osad wytrącany z wody zasilającej. Osad gromadzi się w separatorze, skąd jest wydalany cyklicznie przez zawór odmulający co 6 minut przez kilka sekund, w ilości 4 kg odmulin na godzinę. Reszta nieodparowanej wody wraca do zbiornika.
Kocioł jest opalany olejem napędowym rozpylanym sprężonym powietrzem. Powietrze do spalania (podmuchowe) dostarcza do komory spalania kotła specjalna dmuchawa. Temperatura spalin na wylocie (w kominie) wynosi około 250°C. Sprężone powietrze do rozpylania paliwa jest dostarczane normalnie z układu powietrza sprężonego lokomotywy. W razie konieczności uruchomienia kotła w lokomotywie bez sprężonego powietrza (np. po dłuższym postoju, w celu podgrzania wody przed uruchomieniem silnika spalinowego) potrzebne jest sprężone powietrze z zewnątrz o ciśnieniu 350~800 kPa (3,5~8 kG/cm2).
Kocioł ma samoczynną regulację za pomocą złożonego układu automatyki. W zakresie tzw. pracy normalnej (45~100%) wydajności znamionowej kocioł pracuje w sposób ciągły. Poniżej 45% wydajności znamionowej kocioł przechodzi na tzw. pracę postojową, polegającą na pracy przerywanej, czyli na okresowym włączaniu się i wyłączaniu.
Samoczynna regulacja kotła sprowadza się w swej istocie do tego, że wydajność kotła dostosowuje się szybko do aktualnego zapotrzebowania pary.
Kocioł ma wysoką sprawność cieplną -- 80% i więcej w warunkach pracy znamionowej. Całkowite maksymalne zapotrzebowanie powietrza sprężonego [o ciśnieniu 450~800 kPa (4,5~8 kG/cm2) wynosi 25m3/h w przeliczeniu na warunki atmosferyczne.
Maksymalne zużycie paliwa -- 40,5 kg/h.
Maksymalne zapotrzebowanie mocy elektrycznej -- 1,9 kW.
Napięcie zasilania -- 110 V.
Czas rozruchu kotła -- 4 do 5 min.
Masa kotła -- 1150 kg.
Woda zasilająca kocioł musi odpowiadać następującym (ostrym) wymaganiom:
- twardość -- nie większa niż 0,5°n (stopnie niemieckie),
- stężenie jonów wodorowych pH 8~10,
- zawartość tlenu -- maks. 1 mg/l,
- zawartość soli -- maks. 1000 mg/l.
Ponieważ woda normalna pobierana do zbiornika nie ma tych właściwości, lokomotywa jest wyposażona w zmiękczacz jonitowy, składający się z dwu kolumn wypełnionych wymieniaczem jonitowym (Lewatit S 100). Woda ze zbiornika przepływa przez zmiękczacz i następnie jest wtłaczana do kotła.
Maszynista Instruktor w PKP Cargo.
PL-PKP Cargo
